سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

سرکوچهَ

شما سیزده بدر کجا رفتی ... ؟

 

                                    غلم موتور مه اشستن

                                    مرغو که کباب موزده

                                    تولک گرجه ای که چوکو پر شکرده

 

شما سیزده بدر کجا رفتی ؟

 

خیلی از دوستان در خواست شـُکردهَ که در مورد روز سیزده بدر و ای که ما کجا رفتیم بنویسم . مه هم دل دوستان نَمشکـَست و امروز خاطره سیزده بدر سال 85 براتو تعریف اَکنم .

 

شو سیزده بدر با چک و چوکو کرار مُنهاد که صبا صُحب ساعت 7 از خونه در بشیم و به سمت کـَـل کادی بریم . روغن موتور عوض مُکرد ، غلم هم موتورو تمیز ایشُست ، بساط کباب هم آماده و مُـکرد و ...

 

خلاصه صُحب ساعت 6:30 از خو پا بودیم و وسیله او سوار موتورو مکرده و راهی بودیم به سمت کـَـل کادی . از شانس بد ما هم پلیس راه جلو موتورو شَـگفتهَ !! به ناچار از جاده خاکی سر مُگفت . به هر بد بختی هستهَ به خومو تا یه جاهویی مُرَسُند و حصیر خو پهن مُکرد .

 

ناگفنه نموند که توی باغی که رفتیم نشتیم از صاحبی اجازه مُگفت ، بعد رفتیم داخل ، نه مِثِ گاو ...

 

صاحب باغ هم بنده خدا تلمبه هو خو روشن ایکرده و هو چاه به راه هسته ( پَک پَک پَک پَک ) .  سیری هم دُهُل مزد و چمک مکرد . زیاد سر تو وا درد نِتارُم خیلی جای خاش و سر سبزی هستهَ ، البته چند تا خانواده محترم هم کنار مو هَسترن .

 

ظهر بو مرغ خو که از دیشو آماده مُکردهَ کباب مُزد و بعد از ناهار مه و مصیب رفیتم که یه چرتی بزنیم ، غلم و جونگیر و چند تا چوکو دگه که شما ناشناسی رفتن توی باغ بگردِن . بعد از یه ساعتی خو با سر و صدای چوکو از خو پا بودیم .

 

همیطو که توی عکس ندیدی سه تا تولک پر از گـُرجَه از باغ ای بنده خدا شُچیدهَ که بُبَرن خونه ( بدون اجازه ) . ما هم که تا حالا مالهِ حروم مونخوارده چه طوری ماتونستهَ ایشو ببریم !!!

 

خلاصه تولک او پر از گرجَه تحویل صاحب باغ مـُداد و به دروغ به ای مُگفت که چون تو بی ما تو باغ خو راه اتداد ما هم کمک تو رفتیم برات گرجه اوت جمع مکرده ( دروغ مصلحت آمیز هسته ) . بعد از خدا فظی از کل کادی در بودیم و به سمت خونه راه کفتیم .

 

شما سیزده بدر کجا رفتی ؟

 

گل نبو ، گلدون بی چه من ؟

 

اَنازُم بهِ پاکی یت

به مردومون خاکی یت

 

انازم بهِ بُرکهَ و

به قصه اون هر شووت

 

به رنگِ ای پوست سیات

همزبونُن بی ریات

 

به دخت و چوک بندری

بُرکهَ و پَدری ، بَنگیری

 

خلخال پا جِلنگ جِلنگ

بپ گپو مون زبر و زرنگ

 

لـُـنگی به پاکـلیونی چاغ

نون و مَیطیتا و سوراغ

 

سِرگ و کوتوک و کـَپَرن

دیریا چو تاجی به سَرن

 

سینه زنون شلال شلال

برکتتون نون حلال

 

انازم به ناخدات

جون و دلـُم بَشِت فدات

 

غـُراب و لیح و کـُلگِرن

هَمدِل به ناز به بندرن

 

ای یک کلام آخرُم مهِ انازم به بندرُم گل نبو گلدون بی چهِ مِن بندر نبو جون بی چهِ مِن؟!