فکر بکن هیش مال خودتون ...
بعد از چند وَخت بساطِ هیش کاکای مصیب هم به راه بو . ما هم طبق وظیفه خُ رَفتیم بی کمک کردن توی مجلسشو . هیش به خوبی و خوشی تموم بو . اَما یهِ موضوعی کهِ باعثِ تعجبِ مهِ بو این که : توی مراسم ساخت ، حَـنیر ، حَـنیر دزدی ، عَـغد و هِـیش تعدادی از مهمونون بدون دعوت هسترن و تعدادی هم که دعوت بودَرن ، هیچ نسبت فامیلی با خانواده مصیب شو شونَهستهَ . به هر حال قدمشو رو چشم ، مهمونون مصیب شو مِثِ مهمونوی ما اَند .
اما همیطو که توی عکس نَدیدی تعدادی از ای مهمونو تلفن همراه دوربین دار شو هستهَ ( مِثِ همی شخصی که به خو مث روغنریزک ایکردن ) .
گپِ مه این که : ای آقا یا خانم محترمی که بهش حساب آدم شُکردن و دعوت بودن ( شاید هم دعوت نبودن ) ، باید بیاد و با دوربین تلفن همراهش یا هر وسیله دگه فیلم یا عکس از مجلس عروسی و خواهر و مادر مردم بگنت ؟
- آخه ای فیلم توا چه بُکنی ؟
- توا نشون که هادی ؟
به نظر مه کار جالبی نَن . اون شخصی که ای کار اکنت توی مجالس مردم ، یک لحظه پهلوی خودت فکر بکن که هیش مال خودتون . آیا حاضر ابی کسی بیاد عکس و فیلم از ... بگنت و ؟
... نظر شما چن ؟
گل ا نو گازی انو بی تابریم
گـَل اَنُو گازی اَنُو بی تا بِرِیم
جُهاز و هوزار و هُو بی تا بِریم
ول بُکُ تو دست اَ ای غصه بِسَه
تو بچی لِنگِر خُ رستَه بِسَه
بزنیم دل خُ وا دیریا هَمَه تا
بکنیم راه خُ پیدا هَمَه تا
غم دنیا دِگه چولِت نکنِت
اسیر پول نَبی مولِت نکنِت
وا ماشِت بَه تا که لِم چیت نکنِن
ای چپ و راست دگه کِی چیت نکنِن
سرخُ پیش کسی خَم نَکنی
بی خُ درمُنده ی ماتم نکنی
اگه ما بی خُمُ باور بکنیم
اتونیم اَ خُمُ نابَر بُکُنیم
قطعه ای از صالح سنگبر تقدیم به شما عزیزان .
در ضمن کامنت ناصر در مطلب قبلی هم بخونی ... .