انتشار کتاب کغار اثر زنده یاد: استاد صالح سنگبر

اَگَه تو شعرُنُم ِبل ِبل نَکِردَم       نَه شعرن ای که دردِ دِل نَکِردَم

بـه امـیـد بهـار ای نـازنینُم        یَـتا بَـذرن کـه زیرهِ گِـل نَکِردَم

با سلام ، بعد از مدتها انتظار کتاب کغار روز سه شنبه 8/8/86 وارد کتاب فروشی اون بندر بو. جا ایشستن تشکر بکنم از تمامی دوستانی که در چاپ ای کتاب زحمت شکشیدن خصوصا اداره فرهنگ وارشاد اسلامی استان هرمزگان.

تا بعد خدا فظ...

ما خومو نَمُردِم یکی دِگـَه هُندِن سوار کوله مو نَبودن

با سلام خدمت یکایک شما دوستون و همشهریون عزیز، امیدوارُم که حال هَمهَ یکی تون خوب بَشِد و هرجا که هستِی موفق و سر بلند بشی. برای همه تون آرزوی سلامتی اُمهَه.

دلیل غیبت چند ماه ی مه پاره ای از مسائل شخصی و قطعی تلفن خونه هَستَه.(2 ماه، دم مخابرات گرم با ای خدماتش)

 بگذریم، سعی اَکُنُم از ای به بعد بِشته با شما بَشُم و از نوشته اون مفید شما استفاده بُکُنُم. پیشاپیش به دوستانی که جدیدا به جمع وبلاگ نویسون هرمزگانی اضافه بودَن تبریک اَگَم، امیدوارُم که نوشته اون چوک محلهَ بتونِت برای شما مفید و موجب جلب رضایتتون بَشِد. ان شاءلله.

و اما...

یک صُحب جمعهَ که روز استراحت و نظافت و دیدوبازدیدِن، بعد از خوندن نماز صُحب وا غُلُم و مُصیب رفتیم دیریا که اِشنو بُکُنیم. ساعت 7 یا 7:30 که اَفتو دگه بالا هُندَه و گِراه ایشَستَه، وا دیریا خدافظی مُکِرد و رَوُنه خونه بودیم . تو راه دِلِ خو صابون مُزَدَه که رَفتیم خونه اَگَم مُم بَرام شربت آبلیمو درست بُکُنت، که رسیدیم در خونه و مُدی که بَپــُم در خونه نِـشـتـِن...

              

مِه: سِلام بَپ 

بَپ: سِلام رود ، تو رفتی دیریا فکر اِتکرد که برگشتی وا چه توا جون خو بشوری؟

مِه: وا  نوشابَه ! خا وا هـُو دِگـَه.

بَپ: زندَه باد چوکـُم. بـپَر برَه دَر دُکـُن 2 تا بُکس نوشابهَ خانوادهَ بـگـِه تا هم تو جون خو بشوری هَم مُمِت خوراک درست بُکـُنت.

مِه: آآآآآآآ مَگـَه هُو نین؟ صحبی که دست نماز موگه خو هو قطع نَبودَه!

بَپ: بودَه یا نبودَه اُ صُحبِ نِمازَه. حالا نین چه تـَوا بُکـُنی؟  تازه کنتور هُو مو هم کُلنگو شُبُردِن.

مِه: ای بَبُوُوُو... ما خومو نَمُردِم یکی دِگـَه هُندِن سوار کوله مو نَبودن.

بله کا، ما خومو نَمُردِم یکی دِگه هُندَه سوار کوله مو بودَه. از یه طرف شرکت آب و بلانسبت فاضلاب که بدون اطلاع هو قطع ایکردَه، از یه طرف کُلنگو که از بی هوی ما سوء استفاده شُکردَه و صُحبِ گاه کنتور ما شُدُزدیدَه. خلاصه تا پسین که هوهُند وا جون دیریایی سَر مُکِرد.

ای هم از حکایت جمعه گذشته ما .