دست بالا دست زیادن کا.

بخشش از گپ تِرُنِن.

حدودا  دو، سه هفته پیش وا غلم از توی بازار روز رَد ماکِردَه که مُدی چَن تا از هَمی چوکو افغانی ، جوجه رنگی شافروختهَ . دِل غلو هم گیر ایکرده پهلوی همی جوجه اون . بعد از کلی راه که رفتریم بی ما بر ایگردوند تا بریمِن همو جوجه اون بخریم .

مه هم دلی نَمِشکـَخت و رفتیم وایَدِگـَری 5 تا جوجه از همه رنگ مُخری و سَر پَشتا مُکرد طرف خونه . توی راه هم که بر ما گشته ایکک دلی خاشه و وا ای جوجه اون گازی ایکرد که نَمُفَهمی چطوکا رسیدم وا خونه .

10 یا 15 روزی شَبودَه که ما بی غلم سر کوچه کمتِر مادی یا بهترن بگم که نَمادی ! یه دنیایی ایشَستـَه وا همی چند تا چورک . تا جایی که یه روز که رفتیم بهش سر بزنیم مودی که غلم گریک اکردن ، سوال از مُم غلم مُکِرد که چه بودن ؟ ایگفت که یتا از جوجه اون غلم امروز اِسهال ایگفت بی همی ایکـَک ناراحتِن ( خدا رو شکر اِسهالی همو یه روزهَ خوب بو ) .

پری روز غایه افطار هستهَ که مُدی از خونه غلم شو صدای  وولـَک اَهُندِن . شک مَکُن ، دور از جون شما و خانواده تون ، گربه مالهِ مُم بریم هندهَ و به افطار خو هر 5 تا جوجه غلم ... .

حالا بشنویی از غلم که بودِن مِثِ دار دو سر آتِش که نابو هیچ طرفی بُگـُناری . زمین و آسمون اَرَفتِن و اَگفتن که مه باید به گربه مم بریم بُکُشُم.

گذشت تا امشو ساعت حدودا 8 هسته که گربه مم بریم هُند از سَرهَمی کوچه ای که ما نِشتریم رَد ایکه ، از کـَضا غلم هم هسته !!! گربه ای که وا همه آشتی هستهَ تا بی غلم ایدی کــُــپ ایکه و در جا خو خشکــش ایزهَ ! خیلی صحنه نفس گیری هسته ، مِثِ فیلمون وستِرن که وا هم دگه دوئِل اکُنِن .

غلم از جا خو بلند بو و به طرف گربه رَه ، شاید ای آخرین باری هسته که ما به ای گربه مادید ! هر کـَدمی که غلم شَسیدهَ مرگ به گربه نزدیک تر شَبو... تا ای که رسی پلهوش ... ما هم زبون مو بند هُندَه و نما تونست بی غلم چیزی بگیم تا شاید بتونیم به ای زبون بسته از دست غلم نجات هادیم... ولی دگه خیلی دیر بوده غلم رسیده پهلوش... کِچَکِش ایکرد و دست وا سریش ایکشید ... یخو نازیش که ایکه ، اینهادی رو زمین تا راه خو بریت...

فکر اَکُنُم گربه هم از ای حرکت غلم شوکه بوده ، شاید یه حس غریضی بهش ایگفته که ای آخرین لحظه اون عمرتِن ، ولی ایطو نبو .

                                     

بگذریم ، غلم خیلی عادی هُند و سر جا خو نِشت . ما همه ساکت هَستَریم که خودیش ایگفت: نوش جانش حالا که ایخاردِن ... چش بکنم ؟ ... زبون بسته حتما گشنه ش بودن ... ماله دنیا موندنی نن و نابو بهش دل ببندی ... حتما عمر جوجه اون مه هم به همی جا ختم بوده .

....................................................

پ ن 1: بخشش از صفات گپ ترونِن . همیطو که تو عکس ندیدی غلم از گربه گپ ترن .

پ ن 2: اینینن

....................................................

نَمِشکـَخت = نشکستم

وایَدِگـَری = با همدگه ، با هم دیگه

مُخری = خریدیم

سَر پَشتا = برگشتن ، عقب گرد

مادی = می دیدیم

نَمادی = نمی دیدیم

چورَک = جوجه  

ایکـَک = اینقدر

وولـَک = فریاد

مُم بریم = مادر ابراهیم

بُگـُناری = بگیری

نِشتریم = نشسته بودیم

کــُــپ = سنکوپ

کـَدمی = قدمی

کِچَکِش = بغلش